علمای رافضی طبق روایات خود معتقدند که تمامی معصومین کشته شده اند نه اینکه به مرگی طبیعی مرده باشند و به این آیه اشاره دارند: (وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن يَنقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللَّـهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّـهُ الشَّاكِرِينَ) (آل عمران/144)
«و محمد جز فرستادهاى كه پيش از او (هم) پيامبرانى (آمده و) گذشتند نيست آيا اگر او بميرد يا كشته شود از عقيده خود برمىگرديد و هر كس از عقيده خود بازگردد هرگز هيچ زيانى به خدا نمىرساند و به زودى خداوند سپاسگزاران را پاداش ميدهد». در واقع به این آیه چنین استناد دارند که چون سخنان خداوند از روی حساب و منطق و دقیق است بنابراین می بینیم که در این آیه از قتل و کشته شدن سخن رفته و به همین دلیل پیامبر صلي الله عليه وسلم کشته شده نه اینکه رحلت کرده باشد. حال ما میگوئیم در سوره زمر آیه 30 آمده: (إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ)، «یعنی قطعا تو خواهى مرد و آنان (نيز) خواهند مرد». در این آیه خداوند از مردن(میت) سخن گفته نه از قتل و یا کشته شدن، و حتی در ابتدای آیه (إِنَّكَ) آمده که دلیل بر قطعی بودن است در صورتیکه در آیه 144 سوره عمران می فرماید اگر کشته شود، پس روایات مربوط به کشته شدن همه معصومین صحیح نیستند.
-در سوره مائده آیه67 خطاب به پیامبر صلي الله عليه و سلم آمده که پیام نازل شده را ابلاغ کن و خداوند ترا از گزند مردم نگاه می دارد. روافض معتقدند که مطلب مورد نظر در واقع همان خلافت الهی حضرت علی بوده است، پس چرا در جریان حدیث قرطاس(قلم و دوات) که علمای رافضی شدیدا معتقدند پیامبر قصد داشته خلافت علی را کتابت کند و عمر مانع اینکار شده، پس در آنجا نیز پیامبر باید این مطلب را ابلاغ می کرده و از گزند اطرافیان نمی ترسیده چون خداوند، حفظش می کرده است، پس چرا دائم می گویید که عمر و صحابه کودتا کرده بودند و متوجه شده بودند که پیامبر قصد دارد خلافت علی را کتابت کند و به همین خاطر مانع او شدند!! پیامبر باید مطلب را در جلوی همه و براحتی و بی هیچ ترسی بیان می کرده، چون گزندی به او نمی رسیده است.
-آخوندهای مدعی تشیع بر بالای منبرها مرتب می گویند که حضرت علی 25 سال خانه نشین بوده و تحت خفقان و فشار خلفا به سر می برده است!! سوال اینجاست که با وجود این موارد چگونه خانه نشین بود؟!
1- دادن مشورتهای گوناگون در امور مختلف قضایی همچون قضاوت پیرامون رجم یک زن و غیره.... ، بطوریکه عمر بارها می گفت: چنانچه علی نبود عمر هلاک می شد
2- فرستادن حسن و حسین به جنگ(در جنگهای با ایران، مثلاً حضور امام حسن در فتح اصفهان)
3- نظارت بر جمع آوری قرآن
4- دادن مشورت به خلفا در زمینه های جنگی، اقتصادی، اجتماعی، قضایی و در یک کلام به عنوان وزیر و مشاور برای خلفا
5- در آوردن ام کلثوم به همسری عمر بن خطاب
6- تعیین مبدا تاریخ مسلمین، یعنی همان هجرت نبی اکرم صلي الله عليه و سلم
7- جانشینی حضرت عمر در مدینه(حداقل دو بار)
8- روش اتخاذی پیرامون زینتهای خانه کعبه و موارد دیگر....، پس این چگونه خانه نشینی است؟! ایکاش آقای منتظری که مشاور خمینی بود پس از عزل شدنش به همین طریق، خانه نشین شده بود!!
-مغز نخودی شما هر کجا در قرآن به کلمات اولی الامر، امام، ائمه و خلیفه برخورد می کند آنرا به 12 امام شیعه مربوط می نماید، می شود بفرمایید بطور نمونه در آیات زیر، امام و ائمه و خلیفه چه معنی می دهد:
1-(أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةًأُولَـئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلَاتَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ) [هود/17] «آيا كسى كه از جانب پروردگارش بر حجتى روشن است و شاهدى از (خويشان) او پيرو آن است و پيش از وى (نيز) كتاب موسى راهبر و مايه رحمت بوده است (دروغ مىبافد) آنان (كه در جستجوى حقيقتاند) به آن مىگروند و هر كس از گروههاى (مخالف) به آن كفر ورزد آتش وعدهگاه اوست پس در آن ترديد مكن كه آن حق است (و) از جانب پروردگارت (آمده است) ولى بيشتر مردم باور نمىكنند».
2-(وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ) [قصص/5] «و خواستيم بر كسانى كه در آن سرزمين، فرو دست شده بودند منت نهيم و آنان را پيشوايان (مردم) گردانيم و ايشان را وارث (زمين) كنيم».
3- (وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ) [انعام/165] «و اوست كسى كه شما را در زمين جانشين (يكديگر) قرار داد و بعضى از شما را بر برخى ديگر به درجاتى برترى داد تا شما را در آنچه به شما داده است بيازمايد آرى پروردگار تو زودكيفر است و (هم) او بس آمرزنده مهربان است»
4-(ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ مِن بَعْدِهِمْ لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ) [یونس/14] «آنگاه شما را پس از آنان در زمين جانشين قرار داديم تا بنگريم چگونه رفتار مىكنيد»
5- (فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلَائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ) [یونس/72] «پس او را تكذيب كردند آنگاه وى را با كسانى كه در كشتى همراه او بودند نجات داديم و آنان را جانشين (تبهكاران) ساختيم و كسانى را كه آيات ما را تكذيب كردند غرق كرديم پس بنگر كه فرجام بيمدادهشدگان چگونه بود».
6-(هُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا) [فاطر/39] «اوست آن كس كه شما را در اين سرزمين جانشين گردانيد پس هر كس كفر ورزد كفرش به زيان اوست و كافران را كفرشان جز دشمنى نزد پروردگارشان نمىافزايد و كافران را كفرشان غير از زيان نمىافزايد».
- برای خواننده گرامی لازم به تذکر است که آیات فوق هیچ ربطی به امامت و خلافت منصوص و من عندالله حضرت علی نداشته اند و ندارند و اصلا نامی از علی بین آیات نیست و موضوع آیات پیرامون مسائل دیگری است و نوع بشر و یا مستضعفین را خلیفه می داند، ولی علمای مدعی تشیع با روایات و احادیث جعلی این آیات را تفسیر کرده و به میل خود در می آورند در صورتیکه چنانچه شما بدون توجه به مذهب خود این آیات را بخوانید هیچوقت از آنها خلافت حضرت علی را برداشت نخواهید کرد و چنین چیزی را از آیات متوجه نمی شوید.
این اصل مهم یعنی امامت که علمای شما آنرا از نبوت هم بالاتر می دانند در جایی از قرآن نیست، پس فورا فریب آخوند سر محله را نخورید که تعداد رکعات نماز هم در قرآن نیست!! تعداد رکعات، فرعی از فروع دین است نه از اصول دین و تازه شیعه منکر قیاس است ولی در اینجا اصلی بدین مهمی را با فرعی از فروع دین قیاس می کندو اگر بخواهیم چون آخوندها عمل کنیم بطور حتم باب خرافات از همه طرف باز می شود و مثلا من هم می آیم و می گویم عصای پدربزرگم دیشب تبدیل به اژدها شد و اگر کسی منکر شد به او می گویم: ای کافر مگر در قرآن نخوانده ای که عصای موسی تبدیل به اژدها شد!!! (آخوندها باید امامت را ثابت کنند نه اینکه سر مردم را با موارد دیگر، شیره بمالید)
-در سوره مائده آیه67 خطاب به پیامبر صلي الله عليه و سلم آمده که پیام نازل شده را ابلاغ کن و خداوند ترا از گزند مردم نگاه می دارد. روافض معتقدند که مطلب مورد نظر در واقع همان خلافت الهی حضرت علی بوده است، پس چرا در جریان حدیث قرطاس(قلم و دوات) که علمای رافضی شدیدا معتقدند پیامبر قصد داشته خلافت علی را کتابت کند و عمر مانع اینکار شده، پس در آنجا نیز پیامبر باید این مطلب را ابلاغ می کرده و از گزند اطرافیان نمی ترسیده چون خداوند، حفظش می کرده است، پس چرا دائم می گویید که عمر و صحابه کودتا کرده بودند و متوجه شده بودند که پیامبر قصد دارد خلافت علی را کتابت کند و به همین خاطر مانع او شدند!! پیامبر باید مطلب را در جلوی همه و براحتی و بی هیچ ترسی بیان می کرده، چون گزندی به او نمی رسیده است.
-آخوندهای مدعی تشیع بر بالای منبرها مرتب می گویند که حضرت علی 25 سال خانه نشین بوده و تحت خفقان و فشار خلفا به سر می برده است!! سوال اینجاست که با وجود این موارد چگونه خانه نشین بود؟!
1- دادن مشورتهای گوناگون در امور مختلف قضایی همچون قضاوت پیرامون رجم یک زن و غیره.... ، بطوریکه عمر بارها می گفت: چنانچه علی نبود عمر هلاک می شد
2- فرستادن حسن و حسین به جنگ(در جنگهای با ایران، مثلاً حضور امام حسن در فتح اصفهان)
3- نظارت بر جمع آوری قرآن
4- دادن مشورت به خلفا در زمینه های جنگی، اقتصادی، اجتماعی، قضایی و در یک کلام به عنوان وزیر و مشاور برای خلفا
5- در آوردن ام کلثوم به همسری عمر بن خطاب
6- تعیین مبدا تاریخ مسلمین، یعنی همان هجرت نبی اکرم صلي الله عليه و سلم
7- جانشینی حضرت عمر در مدینه(حداقل دو بار)
8- روش اتخاذی پیرامون زینتهای خانه کعبه و موارد دیگر....، پس این چگونه خانه نشینی است؟! ایکاش آقای منتظری که مشاور خمینی بود پس از عزل شدنش به همین طریق، خانه نشین شده بود!!
-مغز نخودی شما هر کجا در قرآن به کلمات اولی الامر، امام، ائمه و خلیفه برخورد می کند آنرا به 12 امام شیعه مربوط می نماید، می شود بفرمایید بطور نمونه در آیات زیر، امام و ائمه و خلیفه چه معنی می دهد:
1-(أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةًأُولَـئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلَاتَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ) [هود/17] «آيا كسى كه از جانب پروردگارش بر حجتى روشن است و شاهدى از (خويشان) او پيرو آن است و پيش از وى (نيز) كتاب موسى راهبر و مايه رحمت بوده است (دروغ مىبافد) آنان (كه در جستجوى حقيقتاند) به آن مىگروند و هر كس از گروههاى (مخالف) به آن كفر ورزد آتش وعدهگاه اوست پس در آن ترديد مكن كه آن حق است (و) از جانب پروردگارت (آمده است) ولى بيشتر مردم باور نمىكنند».
2-(وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ) [قصص/5] «و خواستيم بر كسانى كه در آن سرزمين، فرو دست شده بودند منت نهيم و آنان را پيشوايان (مردم) گردانيم و ايشان را وارث (زمين) كنيم».
3- (وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ) [انعام/165] «و اوست كسى كه شما را در زمين جانشين (يكديگر) قرار داد و بعضى از شما را بر برخى ديگر به درجاتى برترى داد تا شما را در آنچه به شما داده است بيازمايد آرى پروردگار تو زودكيفر است و (هم) او بس آمرزنده مهربان است»
4-(ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ مِن بَعْدِهِمْ لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ) [یونس/14] «آنگاه شما را پس از آنان در زمين جانشين قرار داديم تا بنگريم چگونه رفتار مىكنيد»
5- (فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلَائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ) [یونس/72] «پس او را تكذيب كردند آنگاه وى را با كسانى كه در كشتى همراه او بودند نجات داديم و آنان را جانشين (تبهكاران) ساختيم و كسانى را كه آيات ما را تكذيب كردند غرق كرديم پس بنگر كه فرجام بيمدادهشدگان چگونه بود».
6-(هُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ فَمَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِلَّا مَقْتًا وَلَا يَزِيدُ الْكَافِرِينَ كُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا) [فاطر/39] «اوست آن كس كه شما را در اين سرزمين جانشين گردانيد پس هر كس كفر ورزد كفرش به زيان اوست و كافران را كفرشان جز دشمنى نزد پروردگارشان نمىافزايد و كافران را كفرشان غير از زيان نمىافزايد».
- برای خواننده گرامی لازم به تذکر است که آیات فوق هیچ ربطی به امامت و خلافت منصوص و من عندالله حضرت علی نداشته اند و ندارند و اصلا نامی از علی بین آیات نیست و موضوع آیات پیرامون مسائل دیگری است و نوع بشر و یا مستضعفین را خلیفه می داند، ولی علمای مدعی تشیع با روایات و احادیث جعلی این آیات را تفسیر کرده و به میل خود در می آورند در صورتیکه چنانچه شما بدون توجه به مذهب خود این آیات را بخوانید هیچوقت از آنها خلافت حضرت علی را برداشت نخواهید کرد و چنین چیزی را از آیات متوجه نمی شوید.
این اصل مهم یعنی امامت که علمای شما آنرا از نبوت هم بالاتر می دانند در جایی از قرآن نیست، پس فورا فریب آخوند سر محله را نخورید که تعداد رکعات نماز هم در قرآن نیست!! تعداد رکعات، فرعی از فروع دین است نه از اصول دین و تازه شیعه منکر قیاس است ولی در اینجا اصلی بدین مهمی را با فرعی از فروع دین قیاس می کندو اگر بخواهیم چون آخوندها عمل کنیم بطور حتم باب خرافات از همه طرف باز می شود و مثلا من هم می آیم و می گویم عصای پدربزرگم دیشب تبدیل به اژدها شد و اگر کسی منکر شد به او می گویم: ای کافر مگر در قرآن نخوانده ای که عصای موسی تبدیل به اژدها شد!!! (آخوندها باید امامت را ثابت کنند نه اینکه سر مردم را با موارد دیگر، شیره بمالید)
islamtxt@islamtxt.net | www.islamtxt.net © 2009-2010
لینکهای مرتبط:
0 نظرات:
ارسال یک نظر